شهید صیاد شیرازی

عناوین
خلاصه

خاطرات شهید صیاد شیرازی

زندگینامه شهید صیاد شیرازی

زندگینامه شهید صیاد شیرازی

خاطرات شهید صیاد شیرازی

برای تشکر(خاطره ای از شهید صیاد شیرازی )

چند ماه خونه نیومده بود، یه روز دیدم در می زنند، رفتم پشت در دو نفر بودند، یکیشون گفت: منزل جناب سرهنگ شیرازی همین جاست؟
، دلم هری ریخت، گفتم، حتما برایش اتفاقی افتاده، گفت :
جناب سرهنگ براتون پیغام فرستاده و بعد یه پاکتی بهم داد، اومدم توی حیاط و پاکت رو بازکردم هنوز فکر می کردم خبر شهادتش را برایم آوردند ادامه مطلب ...

بروید صیاد شیرازی شوید! ( خاطره ای درباره شهید صیاد )

آیت الله بهاءالدینی اومده بودند شیراز
طلبه های شیراز از ایشون درخواست درس اخلاق کردند
آقا فرمودند:.. ادامه مطلب ...

فقط خدمت (از خاطرات شهید صیاد شیرازی)

همیشه حاضر بود...هیچ وقت خودش رو کنار نمیکشید...
حتی وقتی بنی صدر خلع درجه اش کرد. با لباس بسیجی می رفت سپاه
مثل یه بسیجی صفر کیلومتر کار می کرد.... ادامه مطلب ...

کوچه پر از دختر ( از خاطرات شهید صیاد شیرازی )

رفته بود تهران درس بخواند. سال آخر دبیرستان، دوستش از یک کوچه می رفته مدرسه و علی از کوچه ای دیگر.
دوستش به او می گفته: چرا از آنجا می روی؟ بیا از این کوچه برویم؛ پر از دختر است! ادامه مطلب ...

آبگوشت ( از خاطرات شهید صیاد شیرازی )

هر چقدر به بچه ها می گفت « کم توقع باشید» خودش چندبرابر رعایت می کرد. مادرش می گوید: علی آبگوشت نمی خورد. یک بار که از مدرسه آمد، من توی حیاط بودم. آبگوشت گذاشته بودم و داشتم لباس می شستم. آمد و گفت: عزیز، گشنمه. ناهار چی داریم؟ ادامه مطلب ...

ماشین ژیان داشت ( از خاطرات شهید صیاد شیرازی )

اوایل انقلاب ماشین ژیان داشت.
بهش گفتم : بابا این همه ماشین توی پارکینگ ، چرا یکیش رو بر نمی داری سوارشی؟
می گفت: همین هم از سرم زیاده. ادامه مطلب ...

همین برام بسه ( از خاطرات شهید صیاد شیرازی )

خوش بحالم. امّا درجه گرفتن، فقط ارتقاى سازمانى نيست.وقتى آقا درجه رو بذارن رو دوشم، حس مى كنم ازم راضيَن.وقتى ايشون راضى باشن، امام عصر هم راضين. همين برام بسه. » ادامه مطلب ...

دعای فرج ( از خاطرات شهید صیاد شیرازی )

هنوز هلی کوپتر برای برگشت بلند نشده بود که درگیری سنگینی آغاز شد.20 دقیقه طول کشید تا نیروها آرایش بگیرند و عملیات پاک سازی منطقه را آغاز کنند ادامه مطلب ...

زندگینامه شهید صیاد شیرازی

مثل بقیه ی مردم زندگی می کرد؛ راحت و عادی به مسجد می رفتیم، توی بازار قدم می زدیم، خرید می کردیم و به مهمانی می رفتیم. انگار نه انگار او فرمانده است و خصم جان منافقین.
اصرار می کردم که شما در معرض خطر هستید، باید محافظی داشته باشید، اما می گفت: «نگهدار انسان باید خدا باشد نه بنده خدا» ادامه مطلب ...