اشتراک گذاری این مطلب در تلگرام
روحالله مهربان بود. به همه برادر و خواهرهایش احترام میگذاشت.
خیلی هوای من و پدرش را داشت. وقتی از بیرون به خانه میآمدم، سریع بلند میشد و دائم دست و صورت من را میبوسید.
آنقدر دور و بر من میگشت که دخترها میگفتند اینقدر خودت را برای مادر لوس نکن!
ساده بود و دوستداشتنی.
همه فعالیتهایش در بیرون از خانه در مسجد و بسیج خلاصه میشد.
راوی:مادرشهید